کاربرد تصمیم گیری فازی در برنامه ریزی جانمایی تسهیلات

در رابطه بااستقرار و برنامه ریزی تسهیلات عاملهای متعددی به صورت کمی و کیفی مطرح اند که ممکن است تاثیر آنها بر روی ارتباط بین تسهیلات متفاوت باشد. استفاده ازنظریه مجموعه های فازی1 در برنامه ریزی تسهیلات باعث می شود که بتوان با ترکیب داده های کمی و کیفی موثر بر جانمایی، جدول رابطه بین تسهیلات را به صورتی رضایتبخش به دست آورد. در این مقاله یک رویکرد قوی، براساس نظریه مجموعه های فازی، به منظور بهبود فرایند جانمایی تسهیلات پیشنهاد شده است. در این رویکرد از فرایند تحلیل سلسله مراتبی(ahp)2، برای تعیین وزن عاملها استفاده و یک برنامه رایانه ای به نام fdarc3 برای تولید جداول کمی رابطه فعالیتها توسعه داده شده است. جداول توسعه داده شده توسط برنامه دیگری به نام flayout4 برای بهبود جانمایی ها استفاده گردیده است. نتایج محاسباتی اثربخشی و کارایی این روش را در مقایسه با روشهای مطرح دیگر نشان می دهد.